Koniec lata i początek jesieni nie mają tylko jednej ustalonej daty. Tych dat jest kilka, a cześć z nich jest ruchoma i związane są z nimi takie pojęcia jak jesień kalendarzowa, jesień astronomiczna czy jesień meteorologiczna. Ta ostatnia już się zaczęła i trwa cały wrzesień, październik oraz listopad. Jest ważna dla celów statystycznych – meteorolodzy mogą porównywać ze sobą te same okresy z każdego roku. Gdy dobowe temperatury zaczną mieścić się w przedziale od 5 do 15 stopni, to będziemy mogli mówić o nastaniu jesieni termicznej.
Kalendarzowe pory roku mają swoje odgórnie ustalone daty – różne dla półkuli północnej i południowej. Jesień kalendarzowa zaczyna się zawsze 23 września i trwa do 22 grudnia, kiedy to zacznie się kalendarzowa zima. Jest to czas, kiedy zmienia się pogoda i przyroda wokół nas. Rolnicy wykonują na polach ostatnie prace, a zwierzęta przygotowują się na zimę.
Pierwszy dzień jesieni astronomicznej wypada w tym roku również 23 września, ale jest to ruchoma data, która zależy od położenia Słońca względem Ziemi na niebie. Górowanie Słońca, a więc moment, kiedy osiąga ono swoje najwyższy punkt nad horyzontem, jest różne dla różnych pór roku. Jesienią punkt ten znajduje się o wiele niżej niż latem, co niesie ze sobą konsekwencje w postaci mniejszej ilości promieniowania słonecznego, które dociera do nas podczas tej pory roku. Wpływa ono nie tylko na temperaturę, ale i długość dnia i nocy. Jesień astronomiczna jest przez to bezpośrednio związana z takimi pojęciami, jak przesilenie jesienne i równonoc jesienna.